از«هارپ» تا «گاپ»!
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۵۹۳۱۳
اینکه نخست وزیر رژیم صهیونیستی استعداد و اصرار عجیبی برای خنداندن من و شما و دیگر مردم جهان دارد، چیز تازهای نیست. البته در مقایسه با ماجرای نمایش نمودار بمبی در سازمان ملل که تا مدتها دستمایه طنزپردازی رسانههای جهان شد و یا تلاش برای فارسی صحبت کردن در این سازمان، شوخی اخیر نتانیاهو در باره اینکه میتواند برای رفع مشکل کم آبی به ایرانیان کمک کند، دارای نکات جدید و قابل توجهی است!
نکته جالب اینکه همین یک سال پیش و به دنبال طولانی شدن محاصره «غزه» توسط اسرائیلیها، «یونیسف» هشدار داد که کودکان فلسطینی در معرض کمبود آب جدی و تشنگی فراگیر ناشی از محاصره نظامی و اقتصادی هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
■ طرح آناتولی جنوب شرقی
قرار نیست با داستان سرایی و استفاده از نیروی تخیل به سبک فیلمهای هالیوودی، همه تغییرات آب و هوایی و غوغای ریزگردها را بیندازیم گردن پروژههای عجیب و غریب و خیالی مانند «هارپ» و خودمان و مسئولانمان را تبرئه کنیم. فقط قرار است درباره سوژه گزارش یعنی طرح «گاپ» بنویسیم که کارشناسان داخلی و خارجی معتقدند به همین زودی برای بسیاری از کشورهای منطقه فاجعه به بار خواهد آورد. ریشههای این فاجعه هم که البته چند سالی است نشانههایش دامنگیر کشور ما شده، بر میگردد به سال 1975 میلادی که ترکیه تصمیم گرفت برای تولید برق و بهبود سیستم آبیاری طرح «آناتولی جنوب شرقی» یا همان «گاپ» را به اجرا بگذارد.
■ 22 سد
البته ماجرا به همین سادگی چند سطر بالا نیست. روی کاغذ و در طرحی که ترکها توی سرشان داشتند قرار بود به مرور 22 سد بزرگ بر رودهای دجله و فرات ایجاد شود. واقعیتش این بود که ترکیه از سالهای 1930 به بعد به فکر افتاده بود از ظرفیت رودهای دجله و فرات برای تولید برق استفاده کند. همین فکر بعدها تبدیل شده بود به طرحی چند منظوره و چند مرحلهای به نام «گاپ» برای توسعه همه جانبه و احیای زندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم. طبق پیش بینیها در آینده با ایجاد میلیونها فرصت شغلی، تولید محصولات کشاورزی چند برابر میشد، تولید برق ارزان افزایش مییافت، صادرات و واردات رونق میگرفت و خلاصه وضعیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... ساکنان آناتولی جنوب شرقی و مناطق همجوار آن از این رو به آن رو میشد.
■ 30میلیارد متر مکعب
در طول همه این سالها که «گاپ» مرحله به مرحله اجرا میشد و هر بار سدی جدید، راه دجله و فرات را میبست، هم دولتمردان و کارشناسان ترکیه، هم شرکتهای مختلف اسرائیلی که مجری طرح بودند و هم سیاستمداران و کارشناسان دیگر کشورها میدانستند که به همان اندازه که اقتصاد ترکیه را متحول خواهد کرد، برای کشورهای دیگر منطقه فلاکت و بدبختی به بار خواهد آورد. مثلاً سد «کِبان» که از جمله نخستین سدهای ساخته شده بر روی رود فرات بود در همان سال نخست سبب شد یک چهارم از حجم آبی که به سوریه و عراق میرسید، کاسته شود. این مقدمه آغاز فاجعه برای منطقه بود. برنامه بلند مدت ترکیه این بود که با اجرای «گاپ» و ساخت 22 سد، بیش از 30 میلیارد متر مکعب از آبهای سطحی را ذخیره کنند، اما جالب است بدانید در سال 1992 سد « آتاتورک» را ساختند که به تنهایی میتوانست 30 میلیارد متر مکعب آب یعنی بیشتر از تمام سدهای ایران را ذخیره کند!
■ قولهای ترکیه
هشدارهای بین المللی در سالهای نخست اجرای طرح « گاپ» درحالی به ترکیه داده میشد که بسیاری از کشورهای منطقه از جمله ایران خودمان، به دلایل مختلف، پیامدهای زیست محیطی این طرح را نادیده میگرفتند. ترکها اما هر بار بر روی کاغذ، قول میدادند حقابه کشورهای عراق و سوریه را بدهند. قولی که پس از یک سال فقط بر روی کاغذ میماند و تنشهای آبی و خشکسالی در این دو کشور و سپس بخشهایی از ایران را تشدید میکرد. در خبرهای دو سال پیش کشور خودمان وقتی که ریزگردها و خشک شدن تالاب « هورالعظیم» امان همه را بریده بود، خبر زیر خودنمایی میکند: «تعداد زیادی از مسئولان، کارشناسان، خبرنگاران و فعالان محیط زیست، ۱۵۵۰ شخص حقیقی و ۱۶۰ تشکل غیردولتی در نامهای به سازمان ملل متحد و یونسکو از ترکیه به دلیل بستن آب دجله و فرات شکایت کرده و آن را عامل بحرانهای اجتماعی، سیاسی و محیط زیستی سالهای اخیر در منطقه از جمله ریزگردها دانستهاند...».
■ اگر «ایلیسو» آبگیری شود...
نه اینکه فکر کنید ترکیه با وجود اعتراضهای جهانی، چندان تغییری در طرحهایش ایجاد یا بخشی هایی از آن را متوقف کرد. از وقتی پیمانکاران اسرائیلی به این طرح پیوسته بودند، چه بسا کار با سرعت بیشتری هم پیش میرفت و معاهدههای جهانی در باره رودخانهها همچنان زیر پا گذاشته میشد. اوضاع آشفته عراق و سوریه نیز کمک میکرد تا سردمداران ترکیه کار را آن طور که دوست دارند به پیش ببرند. از سوی دستگاه دیپلماسی ایران و یا وزارت نیروی کشورمان نیز حرکت و جنبش چندانی برای متوقف کردن این روند دیده نمیشد. سال 96 بود که خبر رسید سد بزرگ « ایلیسو» بر روی سر شاخه های«دجله» به مراحل تکمیل شدن نزدیک میشود. این یعنی با آبگیری این سد «دجله» و سپس «هورالعظیم» کاملاً خشک خواهند شد! سال گذشته «جلالوندی» مدیرکل دفتر ارزیابی و اثرات زیست محیطی سازمان محیط زیست، در باره رایزنیهای انجام شده با ترکیه و دیگر کشورها در باره این سد گفت: « نمیتوانیم به صراحت بگوییم که امکان توقف این طرح وجود دارد یا اینکه متوقف نخواهد شد... ترکیه اگر بتواند حقابه دجله را به میزان لازم پرداخت کند، این کار کمککننده خواهد بود... این مسئله حتی قابلیت پیگیری در دیوان لاهه را نیز دارد...».
■ رطب خورده ها
از سال پیش تا امروز خبری روی خروجی خبرگزاریها درباره اینکه مسئولان ایرانی ماجرا را در دیوان « لاهه» یا جای دیگری پیگیری کنند، دیده نشده است. برخی از فعالان زیست محیطی معتقدند حکایت مسئولان ایرانی در ماجرای طرح « گاپ» و سدهای پرشمارش، حکایت رطب خوردهای است که نمیتواند منع رطب کند! از این زاویه اگر به ماجرا نگاه کنیم، نمیتوانیم به پیگیری جدی مسئولان مختلف کشورمان چندان امیدوار باشیم و حالا حالاها باید شاهد این باشیم که افرادی چون «نتانیاهو» و شاید هم « ترامپ» به ما پیشنهاد حل مشکل خشکسالی را بدهند!
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: اسرائیل ترکیه قدس آنلاین محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۵۹۳۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آقای حسن فتحی! تکلیف ما با آخرین ساخته شما دقیقا چیست؟
آفتابنیوز :
فیلم «مست عشق» بالاخره پس از حواشی فراوان اکران شد و در نخستین روز نمایش عمومی خود، یک رکوردشکنی سهمگین از خود به جای گذاشت و توانست با جذب ۵۱ هزار مخاطب، رکورد فروش روز نخست سینما را از آن خود کند. مجموع فروش این فیلم برای روز نخست، ۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بوده است.
آخرین ساخته حسن فتحی یکی از مهمترین فیلمهای چند سال اخیر است که حاشیههای زیادی در اطراف آن شکل گرفت و حالا بعد از چند سال رنگ پرده دیده است. یکی از پروژههای مهم و بینالمللی سینمای ایران درباره شخصیت محبوب عارفان و صالحان مولانا جلالالدین محمد بلخی. در ادامه مروری داریم بر متن و حاشیه و اطلاعات فیلم مست عشق.
بازیگران و عوامل فیلم مست عشق
یکی از ویژگیهای جذاب فیلم مست عشق ترکیب حضور بازیگران آن است. از ستارگان مطرح سینمای ایران و ترکیه همگی در این اثر سینمایی دور هم جمع شدهاند و میتوان این فیلم را یکی از مهمترین و پرستارهترین آثار سینمایی چند سال اخیر دانست؛ پارسا پیروزفر بازیگر مطرح و محبوب سینمای ایران در نقش مولانا بازی میکند و شهاب حسینی نیز در نقش شمس تبریزی با گریمی متفاوت و دیدنی در این اثر حضور دارد. حسام منظور دیگر بازیگری است که یکی از نقشهای اصلی این فیلم یعنی شخصیت حسامالدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا) را بر عهده گرفته است.
بوراک توزکوپاران بازیگر مطرح سینمای ترکیه در نقش سلطان ولد (پسر بزرگ مولانا) حضور دارد. بوران کوزوم دیگر بازیگر مطرح ترکیه است که نقش علاءالدین (پسر مولانا) را بازی میکند. اما شاید یکی از مهمترین چهرههای این فیلم هانده ارچل ستاره تلویزیون و سریالهای ترکیه است که در مست عشق در نقش کیمیا خاتون (دختر مولانا) حضور یافته است. بنسو سورال در نقش مریم، سلما ارگچ در نقش کِرّا خاتون (همسر مولانا)، ابراهیم چلیکول در نقش اسکندر و خالد ارگنچ ستاره مطرح ترکیه که پیش از این در سریال دیدنی حریم سلطان بازیگر نقش محوری بود در نقش پدر مولانا، از دیگر بازیگران این فیلم هستند.
مهران برومند تهیهکننده این اثر است که با سرمایهگذاران کشور ترکیه این فیلم را تولید کرده و تمامی تصاویر در کشور ترکیه ضبط شده است. فاهیر آتاک اوغلو آهنگساز آثاری همچون عمر و حریم سلطان، آهنگسازی موسیقی فیلم را بر عهده داشته و علیرضا قربانی موسیقی تیتراژ آن را اجرا کرده است.
خلاصه داستان
داستان فیلم مست عشق بخشی از زندگی «مولانا» و «شمس تبریزی» در سالهای ۶۴۰ تا ۶۴۵ هجری قمری را به تصویر میکشد. این فیلم دربارهی رابطه «مولانا» با «شمس تبریزی» و عشقی که او نسبت به «شمس» داشت و تأثیر فراوان او بر زندگی و اشعار «مولانا» و عشق و ارتباط او با خدا و عرفان را به تصویر میکشد.
پرسش بزرگی که مست عشق مطرح میکند
صفحه اینستاگرامی فیلمتو که اخبار حوزه سینما را پوشش میدهد درباره ساختار فیلم مینویسد: آیا «مست عشق» سخنی تازه در باب یکی از رازآلودهترین روابط انسانی دارد؟ آیا سازندگان، مخاطب را به نکاتی مگو، ارجاع میدهند؟ پاسخ منفی است. پس چرا باید «مست عشق» را دید؟ به این دلیل که فیلم دارای هویتی مستقل است و خوانش مخصوص به خود از سوژه را دارد. وانگهی، یکی از کارکردهای سینما، تصویری کردن شنیدهها و خواندهشدهها است؛ حتی اگر حرفی تازه نداشته باشد.
مهم این است که حالا، در ویترین سینمای ایران فیلمی وجود دارد که فرازهایی از زندگی شمس و مولانا به همراه اتفاقات زمانه را تبدیل به یک روایت سرگرمکننده، با چاشنی قصه، فضاسازی، موسیقی، بازیهای خوب و ... کرده. تازه، در حد توان، تلاش کرده منصف باشد و از قدیسسازی و تاکید اغراقآمیز بر جغرافیا (ایرانی بودن مولانا) بپرهیزد. چون هدف اصلی فیلم همانی است که بارها شمس بیان میکند: «عشق یا تکلیف؟» و آنچه مولانا را از مرحله زهد به عرفان میرساند، رهایی از قید تکلیف و راهی شدن در وادی عشق است.
روایتی عامهپسند با حضور کمجانِ مولانا
الهه آرانیان در روزنامه خراسان مینویسد: در «مست عشق» حضور مولانا در قامت یک شاعر و عارف را خیلی کم رنگ خواهید دید و بیشتر روایت عاشقانه و معمایی از سرگذشت شمس تبریزی و اینکه چه بر سرش آمده و مرده یا زنده بودنش، شما را درگیر خواهد کرد. رفت و برگشت بین گذشته و حال و روایت آن چه قبلاً اتفاق افتاده و پل زدن به سمت آنچه در زمان حال رخ داده، به جذابیت فیلم کمک کردهاست. در روزگارِ مصادره مفاخر و بزرگان ایرانی، تأکید بر ایرانیبودن مولانا و زادهشدن او در بلخ و نیز زبان استوار فیلم نامه و استفاده از زبان رسمی فارسی در «مست عشق» شایسته تحسین است.
تیتراژ پایانی فیلم با صدای علیرضا قربانی و آهنگ سازی حسام ناصری از دیگر نقاط قوت آن است که در چند روز گذشته در فضای مجازی با بازخورد خوب مخاطبان همراه بودهاست. طراحی صحنه و طراحی لباس شخصیتها نیز متناسب با روزگار مولانا در قرن هفتم هجری است. عده قابلتوجهی از مخاطبان هم به تدوین فیلم انتقاد کردهاند. به هر حال «مست عشق» را با همه کموکاستیهایش باید دید و امیدوار بود که زندگی دیگر چهرهها و بزرگان فرهنگ و ادبیات این سرزمین هم به تصویر کشیده شود.
نظر کاربران چیست؟
آیدین سیارسریع: ساختن فیلمی درباره مولانا کار سختیه. اگه روی سیر و سلوک و تحول درونی مولانا تمرکز بشه جذابیتی برای مخاطب سینما نداره. از طرفی اگه کشمکش بیرونی اضافه و پرداخت هالیوودی پررنگ شه، میشه همین که دوستان زحمت کشیدن. ترکیبی از گیم آو ترونز و کلید اسرار. پس اصلا چه کاریه کلا؟
سوین: فیلم «مست عشق» بنظرم ارزش دیدن داره و جدا از بازیگران موسیقی فوقالعادهای داشت. هرچند میشه انتقادهایی مثل دوبله شدن دیالوگهای ترکی و کم بودن صحنههای شمس و مولانا مطرح کرد. بازیگری هانده ارچل اینبار عالی بود.
پرسفونه: واقعا از مست عشق خوشتون اومد؟ جز بازیگر خوشگل و دکور خفن چی داشت واقعا؟
محدثه: هانده ارچل یه استوری از مست عشق نذاشت حداقل بگه آره منم تو این کار بودم، بعد ما کم مونده رو تیشرتمون پوستر مست عشق رو چاپ کنیم چرا، چون ایران بعد عمری با یه کشور خارجی کار داده بیرون. ترکیه اونقدرا که باید و شاید خارجی نیست از هیجانت کم کن ایرانی.
مهرو: یه جوری از مست عشق بد میگید که آدم جرات نمیکنه بگه خوشش میاد. درسته شاهکار سینمایی نبود، وقتی اینقدر که داره له میشه هم نبود. همینجوری هم فتحی مجبور شده فیلم رو سلاخی کنه.
ماندانا: "مست عشق" رو دیدیم و به نظرم:
۱: بازی شهاب حسینی خوب نبود، حداقل نسبت به بازی ابراهیم چلیکول.
۲: فیلمنامهش خوب نبود، انتظاری که داشتم رو ندیدم، روایتهای سطحی داشت.
۳: جلوههای بصری قشنگی داشت.
۴: اگه کتاب ملت عشق بخونی برات جذابتره؛ که من نخوندمش!
منبع: سایت برترینها